Eric De Moor

23 december 2013

Eric De Moor

De vraag waar we altijd mee starten, maar die niet zo voor de hand liggend is, blijft: ‘Wanneer ben je lid geworden van De Spartaan?’. Dit keer duurt het niet lang voor het antwoord volgt: ‘Ongeveer in mei 2010!’. Eric De Moor trad toe tot De Spartaan door toedoen van Stefaan Willemsen die helm best heeft moeten overhalen. Op de weg rijden vond/vindt Eric maar rechttoe, rechtaan (?). Hij houdt meer van afwisseling, wat hij meer vindt in veld en bos. Eric rijdt dan ook al jaren op de mountainbike – meer dan 20 jaar. Hij woonde toen nog in Putte waar hij samen met Jef Van Oevelen en Jack Verburg 5 à 6 keer op de MTB reed. Dat mogen we best maniakaal noemen, hoewel Eric in feite een heel minzaam man is. Zij ogen glinsteren: het bos, het veld dat is zijn leven.

Tijdens de weekends speelde hij voetbal de zaterdag in België, de zondag in Nederland. Eric voetbalde overal: Odio, Grenswachters en de Vivo (nen echte zouden wij in Antwerpen zeggen). Maar … gaandeweg weerklonk het gekende liedje: de blessures staken de kop op en Eric moest ‘dik tegen zijn goesting het voetbal vaarwel zeggen’. Edoch niet getreurd als een man problemen heeft, staat er gelukkig meestal een prachtige vrouw die hem ter hulp schiet. Zo ook voor Eric, zijn mooie, lieve echtgenote Sandra (zo moesten we het toch schrijven, hé Eric?). Wel Sandra die zelf niet onaardig gefietst heeft bij UNICO – zijn eigen Marianne Vos - die stond op een zondagmorgen met het ontbijt aan bed bij Eric (wat ne gelukzak zeg). Daar bovenop gaf ze hem ook nog eens een lidmaatschap van De Spartaan – is er een mooier cadeau denkbaar. Heu, als je in je bed ligt en je mooie vrouw brengt ontbijt dan denkt een man inderdaad maar aan één ding … se … seffens gaan fietsen. Dus dat lidmaatschap was een geschenk uit de hemel.

Stefaan en Eric fietsten en sjotten samen. Ze reden samen veel toertochten. Ze reden overal: Vielsalm, Houfalize, Stavelot enz. samen met Eric Van Gorp en Nico daar in de Ardennen dat waren best kuitenbijters. Voordien was Eric samen met Stefaan Willemsen gaan cyclocrossen maar kwam wat basisconditie tekort. Daardoor stelde Stefaan voor om op de weg te gaan rijden. Kortom, Erid De Moor belandde bij De Spartaan door Stefaan Willemsen om ‘op de weg’ basisconditie te gaan opdoen. Het beviel hem wel en Eric begon ook de VWB-ritten te doen (Sean Kelly, Limburgs Mooiste, de Ronde Van Vlaanderen, Lotto Davitamon.) Gaandeweg kreeg hij de smaak te pakken. Hij rijdt nu ook zo dikwijls hij maar kan de ‘grote ritten’ van De Spartaan mee.

Onzen Eric (hij rijdt in de 30-ploeg) is ne sterke kerel die geregeld aan de kop rijdt, maar ook de 100 km van Woensdrecht altijd probeert mee te rijden. Verleden jaar zagen we hem daar ‘wind op kop’ de anderen een brug opduwen, terwijl wij het al in Zichem zussen Bolder hoorden donderen. Voorts tref je hem aan in ‘the ride for the roses’ en gaat hij zelf overwinteren in Lanzarotte – mei 2013.

Eric houdt van de gezelligheid, het sociale, het sportieve en vindt daarom in de 30-groep een goede mix van verschillende leeftijden en het tempo zit lekker. Voor Eric is De Spartaan de club waar fietsen centraal staat en dat neemt hij vrij letterlijk, want hij voelt graag dat hij gefietst heeft, meer zelfs dat hij er stevig tegenaan gegaan is. Hij rijdt enorm veel kilometers per jaar ongeveer 10.000! Hij fietst al zeker alle dagen naar het werk 30 km per dag = 150 km per week en gaat dan nog bijtrainen net voor het crossseizoen: 2x in de week fitness (ja, het is nen echte!).

Wat betekent fietsen voor Eric? Hij ziet het als een leuke ontspanning, een afreageren ook – het loskomen van de stress, het terug de batterijen op laden. Wat voor hem vooral geldt is het actief bezig zijn met zijn conditie.

Bij De Spartaan kan hij aan al die elementen tegelijk werken te midden van vrienden. Dan primeert het sociale, de gezelligheid, het samen sporten, het samen ervaringen delen. Eric is niet echt nen babbelaar, we kennen hem als een stille betrouwbare kracht.

Fietsen: Colnago CLX met Campagnolo Centaur en voor de cyclocross rijdt hij met een Ridley met Shimano Dura Ace, vroeger had hij 2 keer een ProRace en ooit een Fort (een handgemaakte).

Favorieten: Eddy Merckx, nu Sven Nijs en Marianne Vos

Goede raad: Alles relativeren en zelfs dat relativeren.

Eric, je bent een man van weinig woorden, zo kennen we je. Tegelijk weten we dat we altijd op je kunnen rekenen als het wat slechter gaat met ons. Die helpende hand, dat duwtje in de rug, de bemoedigende woorden, de minzame glimlach. De Spartaan wil jou toch duidelijk maken dat alles wat jij doet sterk gewaardeerd wordt, bedankt en dat we nog vele jaren op jou kunnen rekenen. (RS)

terug naar startpagina: klik hier