Ivo Maes
Ivo Maes, rijdt bij de 34
De Spartaan waar het goed toeven is
Wanneer het gaat om ernst, toewijding en sociale inzet dan ben je bij Ivo Maes aan het juiste adres. Ivo is ongeveer 10 jaar lid. Hij rijdt van in het begin bij de eerste ploeg, voorts is hij ook een viertal jaar bestuurslid wat zijn betrokkenheid bij de club onderstreept. De ontvangst is dan ook joviaal zoals we Ivo kennen. Met de hem typerende bevlogenheid vertelt hij relaxt over zijn ervaringen in de sport want Ivo is van kinds af een sportieveling in hart en nieren: met volle inzet begon hij als voetballer en met een al even grote toewijding verzeilde hij in de watersport op internationaal niveau dan nog wel.
Sporten heeft nijdige kantjes zeker wanneer iemand er stevig tegenaan gaat. Uiteindelijk bleef ook Ivo niet gespaard van blessures en raakte hij serieus gekwetst aan de knie. Daardoor kwam hij onbewust, ongewild in contact met de fiets en het fietsen. De bedoeling was om de spieren rond de getroffen knie te versterken, maar dat groeide van langsom meer en meer uit tot opnieuw ‘volle bak’ er tegenaan gaan. Met enkele vrienden begon hij eerst rustig wat te mountainbiken maar belandde in no time op een racefiets en sloot aan bij De Klok waar hij een drietal jaar lid bleef. Opnieuw waren het vrienden die reeds bij De Spartaan reden die hem deden overstappen. Ivo verkoos De Spartaan voor de brede waaier aan ritten. Onmiddellijk voelde hij zich thuis bij De Spartaan en als vanzelf wilde hij na een paar jaar mee aan de kar trekken.
In eerste instantie vervoegde hij het bestuur als observator om de boel, de mensen – het reilen en zeilen van de club - beter te leren kennen. De Spartaan evolueert constant waarbij verantwoordelijkheden verschuiven. Dat gebeurde twee jaar geleden toen Luc Dierickx na tien jaar ervoor koos om de fakkel door te geven als voorzitter maar ook als organisator van onze gekende ATB-tocht. Doordat Luc dat altijd zo punctueel regelde was het niet eenvoudig om uit het niets een opvolger te vinden. Ivo nam het op zich om de ATB-tocht te organiseren. Met wat hulp van Luc vond Ivo vlotjes zijn weg in de doolhof van dingen die allemaal moesten gebeuren. Gelukkig voor ons, want Ivo maakte van de voorbije twee edities een succes. Iets waar De Spartaan niet alleen heel trots op is, maar waar de club ook de vruchten van plukt. Het op poten zetten van zo’n evenement is veel werk, heel veel werk waar veel mensen voor nodig zijn. De oude getrouwen zijn altijd op post en gelukkig kent de club de laatste jaren een groei qua ledenaantal. Daarom vindt Ivo het ook belangrijk dat de ‘nieuwen en de jongeren’ zich mee inzetten voor de ‘Adri Van Der Poel ATB-toertocht’. Daartoe roept hij dan ook onafgebroken iedereen op om mee te werken aan dit succesverhaal dat reeds 20 jaar duurt!
Fietsen betekent heel wat voor Ivo. Hij kan er zich met zijn winnaarsmentaliteit uitleven (winnen wil hij altijd al van jongs af aan – zelfs bij het kaarten) ‘Hoewel,’ voegt hij er meteen aan toe, ‘dat met de jaren toch wat (wat veel) afneemt. Hij ontdekt nu veeleer het plezier van sporten en het sociale aspect dat voor Ivo centraal staat. Sociaal betrokken is hij zeker en vast: we zien hem fietsen met De Spartaan, Jan Mat, Het Houten Kot, The Eagles, de donderdag met het groepje van Mark Janssens, met een groepje op zaterdag enz. waarbij we hem vaak aan de kop zien rijden.
Doordat Ivo in shiften werkt, biedt dat de mogelijkheid om op verschillende tijdstippen bij verschillende groepen te rijden waardoor hij tegelijk vele mensen leerde kennen wat hem een ruime blik biedt achter de schermen van het evoluerende wielertoerisme. Zo zag hij de voorbije 12 à 13 jaar de evolutie van het wielertoerisme waarbij overal de nadruk meer en meer op het sportieve kwam liggen. Wielertoeristen zijn echte sporters geworden die intens met hun sport bezig zijn, met hun voeding, met hun training(en) waardoor uiteraard het niveau stijgt. Dat zag Ivo niet alleen rond de kerktoren maar ook ver daarbuiten toen hij de Ventoux beklom met een groep, of de Marmotte reed en net zo goed bij de VWB-ritten de Eddy Merckx, Tilf-Bastogne-Tilf, de Sean Kelly enz. Iedereen die daar rijdt wil grenzen verleggen voor zichzelf en legt daarbij de lat telkens hoger.
Ivo leunt even achterover, rekt zich uit en zegt: ‘maar waar het om draait is het sociale aspect, het samen sporten, iedere zondag een doel om ergens naartoe te gaan waar het goed toeven is, waar je samen op een gelijkaardige manier met je sport bezig bent.’ Binnen de 34-groep probeert Ivo naast zijn deel van het kopwerk er eveneens op te letten dat iedereen mee is. Hij heeft het meestal snel in de gaten wanneer het iemand niet afgaat of in de problemen dreigt te komen. Ivo aarzelt dan geen moment om zijn clubmakker een duwtje te geven - de winnaarsmentaliteit doet er dan niet meer toe. En als het nodig is, staat Ivo altijd paraat om bij zijn vrienden te blijven als die moeten lossen. Dat komt voor hem op de eerste plaats: ‘Je laat niemand in de steek, je laat niemand achter – samen uit, samen thuis!’.
Uiteraard is er zijn gezinsleven waar Ivo ook zijn verantwoordelijkheden heeft en die ook opneemt. Zoon Jonas is de voorbije jaren beginnen koersen waardoor Ivo zijn eigen activiteiten soms op een lager pitje zet.
Voor fietsmerken heeft Ivo geen echte voorkeur als het maar goede fietsen zijn. Hij reed onder meer op: Bianchi, Colnago, Ridley, Kuota en nu een Pinarello Dogma. Hij koos altijd voor Campagnolo voor het directe schakelen, momenteel heeft hij een Chorus groep.
Frank Van Den Broucke en Jan Ulrich waren zijn voorbeelden, renners die hij graag aan het werk zag en dat zegt hij met veel overtuiging – daar bestaat geen twijfel over.
Op de vraag naar goede raad spreekt Ivo een wens uit: ‘Dat iedereen gezond mag blijven, dat De Spartaan als club mag blijven groeien en vooral dat we met z’n allen samen nog veel plezier mogen maken.’
Wij hopen het samen met jou en hopen vooral dat jij nog vele jaren aan onze zijde zal staan. De Spartaan vergeet echt niet wat jij allemaal doet voor de club. Ivo van harte bedankt (RS)
terug naar de startpagina: klik hier